Στην τ.κ Σιδηροκάστρου της Δημοτικής Ενότητας Αυλώνος. Η παράδοση θέλει «τις λαμπαδοφορίες» να έχουν βαθιές ρίζες ανά τους αιώνες. Το βέβαιο είναι ότι υπήρχαν στην εποχή της τουρκοκρατίας. Οι νέοι του χωριού περιέφεραν τις αυτοσχέδιες λαμπάδες (Πυρσούς) ξεκινώντας από τον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας, ακολουθώντας τον «Δρόμο του Επιταφίου» τραγουδώντας Πατριωτικά Δημοτικά τραγούδια και κατέληγαν στην μικρή πλατεία του χωριού. Εκεί όλοι οι χωριανοί έκαναν κύκλο, τραγουδούσαν, χόρευαν, μέχρι πρωίας, φέρνοντας μαζί τους και τα φτωχικά φαγητά τους κρασί κ.λ.π που οι νοικοκυρές φρόντιζαν από νωρίς να ετοιμάσουν συνήθως πίτες διαφόρων ειδών και γεύσεων, πάντα νηστίσιμες, όπου ελάμβανε χώρα «ΤΟ ΦΙΛΕΜΑ».
Η εκδήλωση γινόταν την παραμονή της 25ης Μαρτίου. Σήμερα τηρείται η παράδοση αυτή με την προσφορά στους παρευρισκόμενους μπακαλιάρου, που η θρησκεία μας το επιτρέπει. Η σημασιολογία της εκδήλωσης, η οποία σαφώς έχει τις ρίζες της στην τουρκοκρατία και όπως τη θέλει η παράδοση είναι: «Ο Διακαής – διαχρονικός πόθος των υπόδουλων προγόνων μας για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, όπου κρατούσε άσβεστο την σπίθα της ελπίδας, της προσδοκίας για ελευθερία και ανεξαρτησία». Αυτή τη σπίθα που διεφύλατταν οι Σιδηροκαστρίτες και μεταλαμπάδευαν από γενιά σε γενιά στο χωριό τους άσβεστη, προσδεμένη στα ιδανικά της φυλής που πάντα παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα. Το έθιμο ατόνησε με την παρακμή της Επαρχίας και τη φυγή προς τα αστικά κέντρα. Μεταξύ δε 1990-2006 σχεδόν ξεχάστηκε μέχρι τότε που το Κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ΕΤ3 με την εκπομπή «Κυριακή στο χωριό» ανέσυρε τις λαμπαδοφορίες, κυριολεκτικά από την λήθη του παρελθόντος και τις παρουσίασε ως ένα μακρινό έθιμο. Από τότε η εκδήλωση αυτή πέρασε τα «κλειστά όρια» του χωριού και σήμερα οργανώνεται από το
Δήμο Τριφυλίας, την Τοπική Κοινότητα Σιδηροκάστρου σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Σιδηροκαστριτών.
